AITONA-AMONEK ASKO MAITE DITUGU BILOBAK

Aiton-amonen figura zeharo garrantzitsua da gure bizitzetan, egiten duten ekarpen baliotsua ohoratzea eta aitortzearen garrantzia, argi ikusten dugu Ikastolan. Horiek horrela, martxoaren hasieran “Aiton-amonen” eguna ospatzea erabaki dugu. Haiei merezi duten lekukotasuna emateko helburuarekin.

Egun horretan, aiton-amonek euren istorioak partekatuko dizkigute eta ikasleekin jolastuz gozatzeko aukera izango dute. Ikasleek, aiton-amonendako gonbidapenak sortuko dituzte eta egunean bertan, hainbat ekintza burutuko ditugu: sarreran dagoen eskuen horma-irudia haien eskuekin osatuko dugu, elkarrekin otamen goxoa hartuko dugu, oparitxo txikiak emango zaizkie… egun zoragarria izango da. Proiektuari hasiera emateko, guraso ohi eta egungo aiton-amon diren Mari Luz Rojo eta Jesus San Miguel-i elkarrizketa egin diete gure Haur Hezkuntzako ikasleak. Haien alaba Lourdesen semea, Amets, Haur Eskolan dago.

Zergatik erabaki zenuten seme-alabak ikastolara ekartzea?

Gure seme-alabak ikastolara ekarri genituen, Euskara eta euskal kultura ardatz zuen hezkuntza ereduan ikas zezaten. Baina kontua da, guk seme-alabak ikastolara ekarri genituenean, ez zegoela ikastolarik. Lourdes (Ametsen ama) etorri zenean sortu zen Lodosako Ikastola.

Nolakoa zen ikastola lehen?

ML– Ikastolak gaur egun ezagutzen dugun forma hartu aurretik, baldin-tzak oso ezberdinetan zegoen. Gure seme-alabak hezkuntza komunitate honetara ekartzea erabaki genuenean, oso talde txikia ginen, soilik 7 umez osatuta. Ez zuek ezagutzen duzuen ikastolan bezala.

JM– Proiektua aurrera atera ahal izateko, familia batek haien etxeko gela bat alokatzen zigun; besterik ez genuen. Giroa xumea zen; aretoko zorua egurrezkoa zen, guraso batzuk kortxozko zorua instalatzeko antolatu ziren arte, honela espazioaren erosotasuna hobetuz.

ML–Gainera, terraza handi bat geneukan, haurrak jolastera eta aire libreaz gozatzera atera zitezen. Funtsezko tokia zen txikiek sozializatu eta ondo pasa zezaten. Etxean komun bakarra zegoen denentzat, etxean bizi zen familiako kideekin partekatu behar genuen… Pentsa!

JM– Hurrengo urtean, gela gehigarri bat alokatzea lortu genuen, matrikulatutako haur kopurua handitu zelako. Gogoan dut, betidanik erronka izan zela ikastola aurrera ateratzea eta zutik mantentzea, baina guraso guztien ahalegin bateratuari esker, aurrerapauso esanguratsuak lortzen joan ginen. Horrela, apurka-apurka, ikastola forma hartuz eta komunitatean sendotuz joan zen.

Nola sortu zen ikastola bat egiteko ideia?

ML– Lodosan ikastola bat ezartzeko ideia, guraso batzuek seme-alabei euskal hizkuntzan eta kulturan oinarritutako hezkuntza eskaintzeko nahitik sortu zen. Gertuko herri bateean, Sartagudan, bazegoen urte batzuk lehenagotik martxan zegoen “ikastola” bat.

JM– Hezkuntza eredu horretan sinesten zuen familia kopuru esanguratsu bat zegoelaz jabetu ginenean, Sartaguda eta Lodosako familiak batu ginen. Helburu argi batekin: bi ikastola txikien indarguneak batuz, ikastola bakar eta indartsu bat eraikitzea. Lodosan ikastola berri bat eraikitzeko hautua hartu genuen.

Nola sentitzen zarete aitona-amonak izanda?

Oso pozik. Aitona-amonek asko maite ditugu bilobak.

Nolakoak ziren zuen seme-alabak ikastolara etortzen zirenean?

Zuek bezala, jolastea gustatzen zitzaien, lagunekin Euskaraz abestea… Gure alabak Lourdes du izena eta semeak Borja.

Ikastolara seme-alabekin etortzea gustatzen zitzaizuen? Eta orain zuen bilobarekin?

Bai, noski. Jaiak orain bezala egiten genituen, eta guraso guztiak etortzen ginen. Orain ere gustatzen zaigu etortzea eta daukagun ikastola hain handia eta polita ikustea, lehen ez baitzen horrela.

Gogoratzen duzue orduko ospakizun bereziren bat?

Uff bai, hainbat ditut gogoan. Kurtso bukaerako festan oso ondo pasatzen genuela gogoratzen dut. Olentzero eta Mari Domingi opariak ekartzera etortzen zirenean ere asko gogoratzen naiz.

Garai hartako oroitzapen politik ba al duzue?

Bai, denak dira oroitzapen politak. Lan asko egitea tokatzen zitzaigun arren, dena gurasook egin behar izan genuelako, asko disfrutatzen genuen ikastolan. Talde bat ginen.

Aitona-amonak izan zaretenetik, zer da gehien gustatzen zaizuena?

Ametsekin egotea, noski! Parkera eraman, zaindu, paseatu… asko disfrutatzen dugu. Azkenik, aurten gure ikastolan aitona-amonen eguna ospatu nahi dugu.

Etorriko zarete Aitona-amonen Egunera?

Jakina! Ahal badugu etorriko gara.